Pigwowiec japoński

Chaenomeles japonica

Moim marzeniem jest takie spopularyzowanie tej wspaniałej rośliny, czyli pigwowca japońskiego, żeby za 20 lat był tak popularny i rozpoznawalny jak porzeczka, agrest, aronia czy borówka amerykańska. Dlaczego? Bo pigwowiec japoński  jak najbardziej na to zasługuje. Cudowne właściwości prozdrowotne, wspaniały aromat i smak przetworów, jest także źródłem jednej z najlepszych nalewek - pigwowcówki. To  absolutnie ekologiczna "z natury" roślina, bo nie wymaga żadnych oprysków, żadnej ochrony chemicznej, nawożenia, podlewania, i innych szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Oczywiście im bardziej będziemy się o pigwowca troszczyć, tym większymi plonami nam się odwdzięczy. Tak niewiele potrzebuje, a tak wiele nam daje. Smaku, aromatu, zdrowia.

 

Opis botaniczny pigwowca japońskiego

Pigwowiec japoński (Chaenomeles japonica) należy do rodziny Różowatych, podrodziny Jabłkowych, rząd Różowce. Pochodzi z centralnej i południowej Japonii.

Tworzy niskie krzewy, wysokości ok. 1,5 metra i tejże średnicy. Często spotykany w ogrodach przydomowych jako krzew ozdobny, bowiem wiosną, w kwietniu obsypany jest pięknym różowymi kwiatami.
Pigwowiec japoński często błędnie nazywany jest pigwą. Odporny jest na mróz i na niekorzystne warunki glebowe, niewymaga szczególnej pielęgnacji.

Kwiaty pięciokrotne  i pięciopłatkowe z jednym słupkiem o wspaniałej kolorystyce, różowe, łososiowe, czerwonopomaranczowe.

Pędy pigwowiec japoński ma z reguły kolczaste. Owoce pigwowca są kuliste, przypominające małe jabłuszka, najpierw zielone, podczas dojrzewania wybarwiają się na żółto. Odmiany charakteryzują się brakiem kolców na pędach oraz większymi i wyrównanymi owocami.

 

Pigwowiec japoński a pigwa

Pigwowiec japoński i pigwa to dwie zupełnie inne rosliny.

Owoce pigwy nazywane są z reguły właściwie, natomiast owoce pigwowca często również nazywane są pigwą. Tymczasem to botanicznie zupełnie różne rośliny. Po pierwsze pigwa jest wysokim drzewem o pokroju zbliżonym do gruszy, natomiast pigwowiec japoński to krzew o wysokości ok. 1,5 metra. Owoce pigwowca są małe, bardzo twarde, z reguły żółte i podobne do jabłka. Owoce pigwy są podobne do gruszki, duże, mocno pachnące, również z reguły żółte. Owoce pigwowca zawierają dużo więcej pektyn niż pigwa, są kwaśniejsze, bardziej aromatyczne. Pigwa jest rośliną o większych wymaganiach glebowych. Powinna być sadzona na żyznej glebie. Pigwowiec japoński doskonale sobie poradzi na gorszej glebie, jest również bardziej odporny na mróz.

 

Doc. dr hab. Elżbieta Lesińska (1941-2013)

Naukowcem, który najwcześniej w Polsce zajął się badaniem owoców pigwowca była doc.dr hab. Elżbieta Lesińska.  Jako autorka lub współautorka opublikowała 17 prac dotyczących właściwości fizyko-chemicznych i przetwórstwa owoców do celów spozywczych.
Jej działalność badawczo-naukowa trwała od 1968 do 1995 roku.